Wieś w południowej części gminy, położona pośród lasów na wysokości 230 m. n. p. m. Po raz pierwszy wzmiankowane jako dobro królewskie w 1664 r. W latach zaboru pruskiego mieszkało tu 8 gospodarzy, była tu również karczma. W okresie międzywojennym okoliczne, wysokie pagórki wykorzystane zostały jako lotnisko polowe.